主神竟是我自己
主神竟是我自己最新章节：
在黑雾中前进了一段距离，他面色忽的微微一变，飞遁的身形骤然停了下来，眼睛朝着前面望去
记住，达阵是我们唯一的目标，没有什么三档转换、四档转换的差别，达阵！我要的是达阵！”
仙界某处山脉，此处山势雄奇无比，山体笔直，少有起伏，而且山峰顶端尖锐，仿佛一柄柄巨剑直指苍穹
不过苏哲心中明白，尽管这个阿轲是必死无疑了，但是玛依努尔的情况也不容乐观
东颜和他两个手下，全身冒着黑气，丝毫不受藤条的影响
”杨毅云和百山当初聊过，如果杨毅云自己去武当就让打这个电话
自己一家人吃饭的时候，可以随意一点，简单一点，不用那么讲究
好奇害死猫！女孩子原本就很八卦，被凡天这么一吊胃口，方欣洁哪里还刹得住
杨毅云听完后感觉修真界还真是一个充满奇幻的地方，但也纳闷按说小滴仙都不用拜师吧？
这些年来，通幽剑主便一直想寻找一位合适的弟子，传承这【太玄剑】之中留下的太玄剑意
主神竟是我自己解读：
zài hēi wù zhōng qián jìn le yī duàn jù lí ， tā miàn sè hū de wēi wēi yī biàn ， fēi dùn de shēn xíng zhòu rán tíng le xià lái ， yǎn jīng cháo zhe qián miàn wàng qù
jì zhù ， dá zhèn shì wǒ men wéi yī de mù biāo ， méi yǒu shén me sān dàng zhuǎn huàn 、 sì dàng zhuǎn huàn de chā bié ， dá zhèn ！ wǒ yào de shì dá zhèn ！”
xiān jiè mǒu chù shān mài ， cǐ chù shān shì xióng qí wú bǐ ， shān tǐ bǐ zhí ， shǎo yǒu qǐ fú ， ér qiě shān fēng dǐng duān jiān ruì ， fǎng fú yī bǐng bǐng jù jiàn zhí zhǐ cāng qióng
bù guò sū zhé xīn zhōng míng bái ， jǐn guǎn zhè gè ā kē shì bì sǐ wú yí le ， dàn shì mǎ yī nǔ ěr de qíng kuàng yě bù róng lè guān
dōng yán hé tā liǎng gè shǒu xià ， quán shēn mào zhe hēi qì ， sī háo bù shòu téng tiáo de yǐng xiǎng
” yáng yì yún hé bǎi shān dāng chū liáo guò ， rú guǒ yáng yì yún zì jǐ qù wǔ dāng jiù ràng dǎ zhè gè diàn huà
zì jǐ yī jiā rén chī fàn de shí hòu ， kě yǐ suí yì yì diǎn ， jiǎn dān yì diǎn ， bù yòng nà me jiǎng jiū
hào qí hài sǐ māo ！ nǚ hái zi yuán běn jiù hěn bā guà ， bèi fán tiān zhè me yī diào wèi kǒu ， fāng xīn jié nǎ lǐ hái shā dé zhù
yáng yì yún tīng wán hòu gǎn jué xiū zhēn jiè hái zhēn shì yí gè chōng mǎn qí huàn de dì fāng ， dàn yě nà mèn àn shuō xiǎo dī xiān dōu bù yòng bài shī ba ？
zhè xiē nián lái ， tōng yōu jiàn zhǔ biàn yì zhí xiǎng xún zhǎo yī wèi hé shì de dì zǐ ， chuán chéng zhè 【 tài xuán jiàn 】 zhī zhōng liú xià de tài xuán jiàn yì
